De golfbelasting door golven op structuren wordt klassiek voorspeld met behulp van empirische formules die afgeleid worden aan de hand van schaalproeven in golfgoten.
Voor de zeedijken zoals deze aan de Belgische kust voorkomen is er de vraag wat de golfbelasting bij een superstorm op de gebouwen op de zeedijk is. Deze gebouwen bevinden zich typisch op 15 à 30 m van de kruinsteen van de zeedijkglooiing. Als de golfbelasting te groot is, kan het gebouw falen. Ook wordt voor verschillende locaties een mogelijke versterking van de bestaande zeewering voorzien onder de vorm van stormmuurtjes, met een typische hoogte van 1 m, in de zone tussen de kruinsteen en de gebouwen. Dergelijke stormmuurtjes reduceren de impact van stormgolven op de gebouwen, tenminste als de stormmuurtjes zelf de nodige weerstand hebben om te weerstaan aan de golfbelasting.
De golfbelasting op verticale structuren op een zeedijk, zij het stormmuurtjes, zij het gebouwen, voor een gegeven superstorm, is tot op heden onvoldoende te voorspellen. Er zijn immers nog maar weinig golfgootproeven uitgevoerd waarbij dit gesimuleerd werd.

Doelstellingen:

Het doel van deze thesis is ten eerste het uitvoeren van golfgootproeven op typische Belgische configuraties van zeeweringen bestaande uit een zeedijk, met een strand ervoor, en op de kruin een verticale structuur, zij het een stormmuurtje, zij het een gebouw.
Een tweede doelstelling van de thesis is het ontwikkelen van een empirische formule voor de golfbelasting op de verticale structuur voor dergelijke configuraties en het evalueren van de golfoverslagreductie.
De resultaten van dit onderzoek zullen door het Waterbouwkundig Laboratorium gebruikt worden voor de optimalisatie van de ontwerpen voor de verbetering van de zeewering. Dit gebeurt in het kader van het Geïntegreerd Kustveiligheidsplan in 4 opdracht van MDK-afdeling Kust van de Vlaamse Overheid, bevoegd voor de zeewering aan de Belgische kust.

Resultaten: