Naar ecologische kaarten van de Waddenzee
de Jong, D.J.; Dankers, N.M.J.A.; Leewis, R.J. (1998). Naar ecologische kaarten van de Waddenzee. BEON Rapport = BEON-report, 98(13). RIKZ: Den Haag. 32 pp.
Part of: BEON Rapport = BEON-report. Programma Bureau BEON: Den Haag. ISSN 0924-6576, more
|
Authors | | Top |
- de Jong, D.J., more
- Dankers, N.M.J.A., more
- Leewis, R.J.
|
|
|
Abstract |
Ten behoeve van beleid en onderzoek is behoefte aan de mogelijkheid om kaarten te maken waarin ecologische informatie op overzichtelijke en reproduceerbare wijze is samengebracht in ecologische kaarten. Een veel gebruikte vorm van ecologische kaarten is de ecotopenkaart, maar andere kaarten zijn evenzeer denkbaar. In het kader van BEON (Beleidsgericht Ecologisch Onderzoek Noordzee en Waddenzee) is gewerkt aan een methodiek om dergelijke ecologische kaarten te maken. Tevens is een voorstel voor een algemene ecotopenindeling voor de Waddenzee en andere zoute kustgetijdenwateren uitgewerkt. Hiertoe is een aantal stappen ondernomen: 1) er zijn twee begrippen omschreven: 'ecotoop', het leefgebied van een levensgemeenschap, en 'habitat', het leefgebied van een soort; 2) er is een classificatie voor een ecotopenstelsel opgesteld; 3) er is een algemene methode ontwikkeld om ecologische kaarten te maken, waarbij wordt uitgegaan van kaarten van relevante abiotische parameters.Voor dit laatste is een applicatie ontwikkeld in ARC/INFO: HABIMAP. In deze applicatie worden de monoparametrische kaarten ingedeeld volgens een bepaalde klasse-indeling (bijvoorbeeld ecotopen) of responscurve (bijvoorbeeld habitats) en vervolgens samengevoegd tot het eindproduct, een ecotopenkaart, een habitatkaart of een andere ecologische kaart. Met behulp van deze applicatie is voor de Waddenzee een eerste algemene ecotopenkaart gemaakt. Omdat nog veel basisinformatie ontbreekt en omdat nog niet alle klassengrenzen voldoende bekend zijn, moet deze kaart worden beschouwd als voorlopig. Ook wordt een voorbeeld gegeven hoe 'ecologische kaarten' met een specifieke toepassing kunnen worden gemaakt. Tenslotte wordt aangegeven hoe met dezelfde basisinformatie ook habitatkaarten gemaakt kunnen worden.Hoewel dus reeds enkele belangrijke stappen gezet zijn, zal er nog veel gedaan moeten worden om het geheel te verbeteren. Onder andere moeten meer en betere parameterkaarten worden toegevoed en moeten de klassengrenzen en responscurven nader worden getoest. Een essentieel onderdeel daarbij is een indicatie van de betrouwbaarheid van de ecologische kaarten. Verder zal er eern eenvoudige presentatieapplicatie moeten komen waarmee op de PC kaarten kunnen worden gemaakt op basis van via HABIMAP voorbewerkte bestanden. Tenslotte moeten er goede afspraken komen over gebruik en toegankelijkheid van de GIS-applicatie en de GIS-bestanden voor de beoogde gebruikers. |
|