Driedimensionale morfologie van de antennale klier bij de Penaeus vannamei en de ontwikkeling van een kwantificatiemethode voor de studie van het White Spot Syndrome virus
De Gryse, G. (2015). Driedimensionale morfologie van de antennale klier bij de Penaeus vannamei en de ontwikkeling van een kwantificatiemethode voor de studie van het White Spot Syndrome virus. MSc Thesis. Universiteit Gent. Faculteit Diergeneeskunde: Gent. 83 pp.
|
| Beschikbaar in | Auteur |
|
Documenttype: Doctoraat/Thesis/Eindwerk
|
| Trefwoorden |
Penaeus vannamei Boone, 1931 [WoRMS]; White spot syndrome virus [WoRMS]
Marien/Kust |
| Abstract |
Al een geruime tijd wordt de excretoire antennale klier bestudeerd bij rivierkreeften en krabben. Slechts een beperkt aantal onderzoeken zijn uitgevoerd naar de antennale klier bij penaeide garnalen. Penaeide garnalen zijn een economisch zeer belangrijk onderdeel van de wereldwijde aquacultuur. Sinds 1992, wordt de industrie echter geteisterd door massale productieverliezen, veroorzaakt door het White spot syndrome virus. Eén van de grote vraagstukken binnen het onderzoek naar het White spot syndrome virus, blijft het identificeren van de ingangspoort van het virus. Omdat de antennale klier een orgaan is dat in direct contact staat met de buitenwereld, geen cuticulaire aflijning heeft en omdat er nog maar weinig onderzoek is verricht naar de mogelijke rol van deze structuur in de pathogenese van het White spot syndrome virus, wordt er in deze thesis beoogd, de (functionele) anatomie en morfologie van dit orgaan te exploreren. Via 3D-reconstructie en scanning elektronenmicroscopie werd de complexe organisatie van de antennale klier bij Penaeus vannamei bestudeerd, evenals de vele spieren die ermee geassocieerd blijken te zijn. Het blootleggen van deze structuur, legt de weg open naar verder virologisch onderzoek. Het orgaan bestaat uit twee bilaterale, compacte glandulaire gedeeltes, die rostraal verder lopen als de rostrale structuur en die ventraal uitmonden in de ventrale blaas. Via een uitloper van de ventrale blaas wordt connectie gemaakt met het contralaterale deel. De structuur loopt verder naar caudaal om twee laterale bladen te vormen die caudale uitlopers bevatten, reikend tot en met de hepatopancreas. Rostraal van de maag komen de twee laterale bladen samen om de mediane blaas te vormen. Er werd geconcludeerd dat dit orgaan niet alleen een mogelijke ingangspoort voor White spot syndrome virus kan zijn, maar dat het mogelijk ook een rol kan spelen in het vervellingsproces en/of het kuismechanisme van de kieuwen bij P. vannamei. Daarom werd ook een poging gedaan om de dynamiek van de antennale klier te bestuderen tijdens de ecdysis (vervelling). Er werd ook een kwantitatieve PCR-methode geoptimaliseerd voor de detectie van WSSV in urine, gebaseerd op primers ontworpen voor het VP19-gen van het White spot syndrome virus. Een qPCRefficiëntie van 98 % werd bekomen. |
|
