Onderzoek van de hydraulische stabiliteit van deklaagelementen
Verhaeghe, H. (2001). Onderzoek van de hydraulische stabiliteit van deklaagelementen. Ir Thesis. Universiteit Gent: Gent. Vol. 1 (104); Vol. 2 (105-274) pp.
|
Beschikbaar in | Auteur |
|
Documenttype: Doctoraat/Thesis/Eindwerk
|
Trefwoorden |
Analysis > Wave analysis Structures > Hydraulic structures > Coastal structures > Coast defences > Breakwaters Wave analysis
|
Author keywords |
|
Abstract |
Op veel plaatsen ter wereld worden stortsteengolfbrekers gebouwd om havens, kuststroken, ... te beschermen. Essentieel hierbij is dat de stabiliteit van dergelijke constructies verzekerd is onder golfinwerking. Dat dit niet steeds evident is, blijkt uit de meerdere schadegevallen die gekend zijn. In sommige gevallen kan zelfs gesproken worden van quasi totale vernieling van de golfbreker. Een voorbeeld hiervan is de golfbreker te Sines (portugal), waar een storm in 1978 tot 80 % schade veroorzaakte.
Een goed constructief ontwerp, in combinatie met een degelijke uitvoering en regelmatig nazicht en onderhoud achteraf, kunnen dergelijke zaken voorkomen. De laatste jaren werd daarom grondig onderzoek uitgevoerd, voornamelijk naar de stabiliteit van de deklaag van stortsteengolfbrekers toe. In 1984 werd de HARO als nieuw deklaagelement ontwikkeld. In [2] werd reeds onderzoek uitgevoerd op dit deklaagelement, ook in vergelijking met andere deklaagelementen.
Het doel van deze scriptie is het verder onderzoeken van de hydraulische stabiliteit van de HARO naar analogie van [2]. Dit gebeurt in vergelijking met het eenvoudigste betonnen deklaagelement, de kubus. Het onderzoek wordt uitgevoerd aan de hand van fysische modelproeven op een schaalmodel op schaal 1/70. Hierbij wordt gebruik gemaakt van de fysische golfgoot die opgesteld staat in de tekenzaal van de afdeling Weg- en Waterbouwkunde aan de Universiteit Gent.
Volgende zaken komen in de verschillende hoofdstukken aan bod: Hoofdstuk I beschrijft de opbouw van het fysisch schaalmodel. Hierbij wordt gebruik gemaakt van bestaande schaalwetten en wordt uitgegaan van een typedwarsdoorsnede van een stortsteengolfbreker in natuur. In Hoofdstuk 11wordt een proevenmatrix opgesteld. Hierbij wordt rekening gehouden met de mogelijkheden en beperkingen van de golfgeneratie in de fysische golfgoot. In Hoofdstuk 111wordt ingegaan op de verschillende methodes die voorhanden zijn om schade te detecteren in modelproeven. Het uiteindelijk gebruikte, nieuw ontwikkeld softwareprogramma 'Armour Tracking Software' wordt ook in dit hoofdstuk beschreven. Hoofdstuk IV verduidelijkt de schadebepaling in de modelproeven. Hoofdstuk V bevat vervolgens de proefresultaten. In datzelfde hoofdstuk worden de proefresultaten ook geïnterpreteerd en worden kubus en HARO onderling vergeleken aan de hand van een dimensieloze stabiliteitscoëfficiënt. In een laatste beknopt Hoofdstuk VI wordt tenslotte een korte samenvatting gegeven en tot een algemene conclusie gekomen. |
|