Het Verdronken Land van Saeftinghe en de Westerschelde
Jacobusse, C.; Decleer, M. (2003). Het Verdronken Land van Saeftinghe en de Westerschelde. Davidsfonds/De Koperen Tuin: Leuven. ISBN 90-807995-1-3. 174 pp.
|
|
| Trefwoorden |
Fauna
Fauna > Aquatic organisms > Aquatic animals > Aquatic birds
Flora
Historical account
Mammals
Mammals
Organisms > Eukaryotes > Animals > Chordata > Vertebrates > Mammals
Water bodies > Inland waters > Wetlands > Marshes > Salt marshes
ANE, België, Zwin [Marine Regions]; ANE, Nederland, Westerschelde [Marine Regions]; ANE, Nederland, Westerschelde, Hooge Platen [Marine Regions]; ANE, Nederland, Westerschelde, Verdronken Land van Saeftinge [Marine Regions]; Belgium, Het Zwin natuurreservaat; Nederland, Walcheren [Marine Regions]; Nederland, Zeeuws-Vlaanderen [Marine Regions]
Marien/Kust; Brak water |
| Abstract |
Eindeloos. Winderig en ziltig. Een ruige vlakte, dooraderd met een wirwar van kreken en geulen. In Zeeuws-Vlaanderen, het stukje 'Vlaanderen' langs de Nederlandse Westerschelde, grijpen zee en zand in elkaar. Eeuwenoude processen zijn hier nog dagelijkse werkelijkheid. Het water zet het waardevolle natuurgebied vierentwintig uur op vierentwintig uur in beweging.
Dit adembenemend geïllustreerd kijk-leesboek neemt ons met het vloedwater mee op een dynamische tocht. We dringen de delta van de Westerschelde binnen volgens het aloude ritme van de getijden, langs natte schraallanden, drassige weilanden, overstoven zeedijken, stadjes zoals Hulst, Terneuzen en Vlissingen, geulen en zandplaten. Van zout naar zoet. Van zand naar slik. We 'stranden' in het Verdronken Land van Saeftinghe, aan de zuidoever van de Westerschelde. Dít is het oerlandschap van de Lage Landen. De grootste brakwaterschor van Europa ligt klaar voor verkenning.
Bonte strandlopers. Een tureluur met gestreept camouflagepakje boven oranjerode poten. Vanuit het riet: het liedje van de karrekiet. Waggelende grauwe ganzen op de schorren. Bronsgroen nopjeswier, als een matje over de bodem uitgespreid. Het diepe paars van de rietorchis. De fragiele roze bloempjes van de schijnspurrie: ze raken elke dag twee keer ondergedompeld in het getijdenwater. Een unieke en gevarieerde fauna en flora hebben zich aan hun grillige thuis aangepast.
Chiel Jacobusse , hoofd externe betrekkingen van de Stichting Het Zeeuwse Landschap, en f otograaf Misjel Decleer voelen zich in hun sas in dit heerlijke natuurlandschap. Uit de tekst en de sublieme foto's spreekt een oneindige liefde voor bloemen, planten, vogels en dieren. Zij laten de lezer-kijker genieten van de steeds weer wisselende gezichten van het Verdronken Land van Saeftinghe en de Westerschelde. |
|
